هوش مصنوعی کوپایلوت در نقش استاد بازی D&D: ماجراجویی در سیاهچال‌های دیجیتال

این مقاله به بررسی تجربه بازی D&D با هوش مصنوعی کوپایلوت می‌پردازد. ما قابلیت‌های کوپایلوت را در ساخت سیاهچال و ایفای نقش استاد بازی (DM) آزمایش کردیم. نتیجه نشان می‌دهد که کوپایلوت برای ایده‌پردازی عالی است، اما در مدیریت بازی به دلیل مشکلات حافظه و ناسازگاری‌ها، بیشتر به عنوان دستیار DM کاربرد دارد تا جایگزین کامل.

بعد از یک جلسه D&D، دوستم گفت گاهی در محل کار با کوپایلوت D&D بازی می‌کند. این موضوع کنجکاوی مرا برانگیخت تا ببینم کوپایلوت چگونه از پس قوانین D&D برمی‌آید. در این مقاله، ماجراجویی‌های خودم را در سیاهچال‌های ساخته شده توسط کوپایلوت شرح می‌دهم تا توانایی‌های آن را به عنوان یک استاد بازی بررسی کنم.

کاوش در سیاهچال با تنظیمات از پیش تعیین شده

آزمایش اولیه: یک سیاهچال ساده

برای شروع، یک کار ساده به کوپایلوت دادم: ساخت یک سیاهچال سطح ۱ برای یک بازیکن. خواستم چند اتاق، یک رئیس پایانی و یک آیتم جادویی جذاب داشته باشد، و کوپایلوت نقش استاد بازی را ایفا کند. هدف این بود که ببینم هوش مصنوعی چقدر در اجرای D&D مهارت دارد.

کوپایلوت توضیحات خوبی از سیاهچال ارائه داد و سپس یک نقشه ساخت. اما این نقشه با چند ایراد همراه بود که در ادامه به آن اشاره می‌کنم:

• اتاق شماره ۳ در نقشه نام‌گذاری نشده بود.
• در بخش راهنما (Legend) نقشه، دو ورودی برای اتاق شماره ۴ وجود داشت.
• یکی از توضیحات مربوط به اتاق ۴، شامل غلط املایی (“collassed” به جای “collapsed”) بود.

کوپایلوت شخصیتی به نام «هارک بلادفیست»، یک بربر نیم‌اورک، ساخت. آمار و تجهیزات او مناسب به نظر می‌رسید، حتی شاید کمی بیشتر از حد معمول برای یک شخصیت سطح ۱. اگر استاد بازی هدیه اضافی بدهد، کسی ناراضی نخواهد بود!

بازی کردن بسیار لذت‌بخش بود. کوپایلوت تمام طرح سیاهچال را در ذهن داشت و حتی ویژگی‌های جدیدی به اتاق‌ها اضافه کرد؛ مثلاً یک گذرگاه مخفی در انبار یا چشمه‌ای جادویی که مکان شامان گابلین را نشان می‌داد. تنها چیزی که فراموش کرد، نام آیتم جادویی بود که رئیس انداخت، اما باز هم یک آیتم جدید ساخت.

کوپایلوت گاهی خودش تاس می‌انداخت و گاهی از من می‌خواست. نکته جالب این بود که وقتی خودش تاس می‌انداخت، هرگز در هیچ آزمایشی شکست نمی‌خورد. این موضوع شک مرا برانگیخت که شاید هوش مصنوعی قصد داشت همیشه من را برنده کند.

آزادی عمل کامل به کوپایلوت

عملکرد کوپایلوت با حداقل دستور

کنجکاو بودم ببینم هوش مصنوعی با حداقل دستور چقدر خلاق است. بنابراین، فقط این فرمان را به کوپایلوت دادم: «یک سیاهچال D&D 5e بساز».

نتیجه شگفت‌انگیز بود. کوپایلوت یک سیاهچال به نام «زیارتگاه سایه‌ها» برای ۵ بازیکن در سطح ۴-۶ ساخت. این سیاهچال طوری طراحی شده بود که برای گیج کردن بازیکنان، تغییر شکل دهد و پازل‌هایی هم داشت. حتی یک جدول از موجودات، سطح چالش و تجربه آن‌ها را هم ارائه داد، هرچند بدون جزئیات آماری کامل:

باز هم، نقشه تولید شده تقریباً خوب بود اما نواقصی داشت. نشانگر اتاق‌های ۳ و ۴ وجود نداشت، دو نشانگر برای اتاق ۵ بود و راهنما هم نداشت. با این حال، طرح کلی برای حرکت بازیکنان قابل استفاده به نظر می‌رسید.

خواستم کوپایلوت یک بربر سطح ۷ بسازد تا بتواند تنهایی از پس سیاهچال برآید. ابتدا از آن خواستم «مرا در سیاهچال راهنمایی کند»، اما کوپایلوت کل ماجرا را یک‌جا نقش‌آفرینی کرد. این برای یک دمو خوب بود، ولی نه برای بازی واقعی. پس از آن خواستم نقش استاد بازی را ایفا کند.

در اولین رویارویی، با دو مستیف سایه جنگیدم. کوپایلوت نحوه مبارزه D&D 5e را می‌دانست، اما بعد از کشتن یکی از مستیف‌ها، به نظر می‌رسید حوصله‌اش سر رفته و فقط پرسید چه کار می‌خواهم بکنم. پازل اهرم هم بسیار ساده بود و فقط با یک آزمایش ادراک حل شد.

در این بخش، کوپایلوت دچار مشکلات جدی حافظه شد. برخی از اتاق‌ها را به یاد داشت، اما نحوه ارائه آن‌ها را تغییر داد. به عنوان مثال:

• یک گاوصندوق پنهان به جای آزمایش ادراک، با کشیدن اهرم سه بار و گفتن «گرگ و میش» باز می‌شد.
• آیتم اصلی داستان (MacGuffin) از «Aegis خورشیدی» به «گوی رصد آینه‌روح» تغییر کرد.
• مکانیک اصلی سیاهچال یعنی «اتاق‌های متحرک» هرگز استفاده نشد.

کوپایلوت: یک ایده‌پرداز عالی، اما نه یک استاد بازی کامل

توانایی‌های کوپایلوت به عنوان استاد بازی کامل نبود؛ گاهی جزئیات را فراموش می‌کرد، از قوانین چشم‌پوشی می‌کرد یا عناصر را در لحظه تغییر می‌داد. با این حال، به عنوان یک ایده‌پرداز یا برای بسط دادن سیاهچال، عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت، مخصوصاً قبل از تولید نقشه‌های عجیب و غریب. توصیه می‌شود از کوپایلوت برای گرفتن ایده‌های سیاهچال استفاده کنید و سپس بازی را با افراد واقعی پیش ببرید.