خلاصه چندخطی
بسیاری از استارتاپ‌ها وعده‌ی هوش عمومی انسان‌مطابق (AGI) می‌دهند اما محصول قابل‌لمسی ندارند. ادغام هوش مصنوعی در کسب‌وکارها هم گران و پرخطاست؛ ۹۵٪ شرکت‌ها در پیاده‌سازی گیر می‌کنند. اگر سرمایه‌گذاری‌های نجومی به سود نرسند، حباب می‌ترکد و ریزش اقتصادی در راه است. با این حال، همین شوک می‌تواند تمرکز صنعت را به سمت راه‌حل‌های واقعی و ارزان‌قیمت ببرد.
چرا وعده‌ها بی‌اعتمادی می‌سازند؟
شرکت‌ها تاریخ دقیق رسیدن به AGI اعلام می‌کنند ولی نقشه‌ی راه روشن ندارند. سرمایه‌گذاران از تراس «جا ماندن» پول می‌ریزند؛ اگر نتیجه نیاید، اعتماد عمومی فرو می‌پاشد.
برای حفظ اعتبار، باید هدف‌های کوتاه‌مدت قابل‌اندازه‌گیری جایگزین وعده‌های بلندپروازانه شوند.
دیوار ادغام در شرکت‌ها چیست؟
- خروجی غلط و توهم مدل‌ها
- هزینه‌ی سرور و پردازش GPU بالا
- کمبود متخصص داده و نگهداری
کسب‌وکارهای کوچک که بودجه‌ی کافی ندارند، عملاً از گردونه خارج می‌شوند.
چه شباهتی به حباب دات‌کام داریم؟
در اواخر دهه‌ی ۹۰ هم سرمایه بدون مدل درآمدی روشن به استارتاپ‌های اینترنتی می‌ریخت؛ وقتی سود ندادند، بازار سهام فرو ریخت. امروز پروژه‌های AI با پیش‌بینی درآمد اغراق‌شده همان مسیر را طی می‌کنند.
ریزش می‌تواند به تورم، بیکاری متخصصان و حتی مداخله‌ی دولت‌ها منجر شود.
آینده بعد از ترکیدن حباب چگونه است؟
پول از طرح‌های تبلیغاتی زودبازده به سمت محصولات کوچک و کاربردی سرازیر می‌شود. استارتاپ‌های چابک که واقعاً مشکلی را حل می‌کنند، باقی می‌مانند و رشد می‌کنند.
در نتیجه، اکوسیستم بالغ‌تر می‌شود و هوش مصنوعی ارزان‌تر در اختیار بیمارستان، کشاورز و مغازه‌دار قرار می‌گیرد.