سورا 2 اپن‌ای‌آی: جنجال کپی‌رایت و چهره‌های مشهور در هالیوود

خلاصه

مدل ویدیویی سورا 2 اپن‌ای‌آی به‌دلیل استفاده احتمالی از آثار کپی‌رایت‌شده و چهره بازیگران بدون اجازه، واکنش تند استودیوها و آژانس‌های هالیوود را برانگیخته است. سیاست «انصراف» این شرکت، بار حفاظت را از شرکت به سازنده‌ها منتقل می‌کند و بحث‌های حقوقی و اخلاقی تازه‌ای درباره آی‌پی و نقش هوش مصنوعی در صنعت سرگرمی به راه انداخته است.

مقدمه

هالیوود حالا با یک سؤال بزرگ روبه‌روست: آیا خلاقیتِ ماشینی می‌تواند جای انسان را بگیرد؟ سورا 2 نشان داد پاسخ این سؤال صرفاً فنی نیست؛ مسئله اخلاق، قانون و حقوق سازنده‌هاست.

چرا هالیوود علیه سورا 2 قیام کرده؟

1. کپی‌رایت در تیررس

شکایت اصلی: مدل روی فیلم‌ها و سریال‌های دارای کپی‌رایت آموزش دیده بدون اجازه صاحبان اثر.

2. چهره‌های مشهور بدون رضایت

برخی کلیپ‌های خروجی شباهت آشکار به بازیگران زنده یا درگذشته دارد؛ آژانس‌ها نگران سوءاستفاده و تمسخر هنرمندان هستند.

3. سیاست انصرافِ «معکوس»

طبق قانون پیش‌فرض اپن‌ای‌آی، اثر شما در مجموعه داده قرار می‌گیرد مگر اینکه فرم انصراف پر کنید. بسیاری این رویکرد را زیر پا گذاشتن حقوق سازنده می‌دانند.

نماد بارز اعتراض

  • انجمن نویسندگان آمریکا (WGA)
  • انیمیشن‌سازان پیکسار و دیزنی
  • آژانس‌های بازیگری CAA و WME

همه خواستار توقف موقت آموزش، شفافیت داده و تدوین قوانین شفاف‌تر شده‌اند.

واکنش اپن‌ای‌آی چه بود؟

1. تعلیق قابلیت چهره‌سازی تاریخی

تا زمان اصلاح فیلترها، ساخت ویدیو با شخصیت‌های شناخته‌شده متوقف شد.

2. جلسات بسته با استودیوها

تیم حقوقی اپن‌ای‌آی میزبان مدیران حقوقی پارامونت، نتفلیکس و برادران وارنر شد تا راه‌های همکاری مشترک را بررسی کند.

3. به‌روزرسانی فیلترهای محتوا

الگوریتم جدید، شباهت بالای ۸۵٪ به چهره‌های ثبت‌شده را رد می‌کند و در پست‌پردازش واترمارک پنهان می‌گذارد.

تأثیر روی اکوسیستم خلاقیت

نقطه نظرنگرانی‌هافرصت‌ها
کارگردانانکاهش تقاضای فیلم‌برداریپیش‌تولید سریع و کم‌هزینه
بازیگرانکلون دیجیتال بدون دستمزدقراردادهای مجوز جدید
نویسندگانریسک اسکریپت‌نویسی تقلیدیطرح داستان‌های تعاملی

چه چیز در قانون پوشیده مانده؟

قانون کپی‌رایت آمریکا (DMCA) برای «آموزش مدل» تعریف روشنی ندارد؛ در اتحادیه اروپا ماده 4 دستورالعمل ۲۰۱۹/۷۹۰ اجازهِ استثنای «Text and Data Mining» می‌دهد مشروط بر «انصراف قابل اجرا».

آینده ممکن: چهار سناریو

  1. همکاری مشترک: پلتفرم‌های ویدیویی سرویس «اعتبارسنجی آی‌پی» اجباری راه‌اندازی می‌کنند.
  2. تشدید دعاوی: دادخواست‌های دسته‌جمعی جریمه‌های میلیاردی برای شرکت‌های فناوری رقم می‌زند.
  3. قرارداد توکن: هر اثر ثبت‌شده با توکن غیرمثلی (NFT) همراه می‌شود تا مجوز مصرف مشخص باشد.
  4. نسل ترکیبی: استودیوها کارگردان انسان و «کارگردان الگوریتمی» را در کنار هم می‌نشانند.

چگونه در این فضا ماندگار شویم؟

  • حقوق دیجیتال خود را ثبت کنید؛ پلتفرم‌هایی مانند Binded یا BindedChain زمان ثبت را رایگان می‌کنند.
  • برای هر اثر مجوز «استفاده مشخص» تعریف کنید و قرارداد را در IPFS ذخیره کنید.
  • در انجمن‌های صنفی عضو شوید تا صدای دسته‌جمعی شما به سیاست‌گذاران برسد.

جمع‌بندی

سورا 2 آیندهٔ ویدیو را جلوی چشم ما می‌گذارد، اما بدون چارچوب حقوقی و اعتماد متقابل، این آینده ممکن است به زیان سازندگان تمام شود. حالا نوبل هالیوود، قانون‌گذاران و اپن‌ای‌آی است که دست به دست هم دهند تا نوآوری همزمان با احترام به خلاقیت انسانی پیش برود.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *