خلاصه
بیشتر دانشآموزان از چتجیتیپی برای تقلب استفاده میکنند اما مشکل اصلی اینجاست: اگر هوش مصنوعی هم درس بسازد، هم تصحیح کند و هم پاسخ دانشجو را بنویسد، پس حضور ما در مدرسه چه معنایی دارد؟ معلمها یکصدا میگویند آینده آموزش باید از نو نوشته شود.
مقدمه
هوش مصنوعی به کلاس درس که وارد شد، اول به نظر رسید فقط چند دانشجو میخواهد تقلب کند؛ اما حالا همه دارند میپرسند اصلاً چرا درس بخوانیم؟
تقلب فقط سرنخ است
چتجیتیپی یکدست شدن تکلیفها را دو برابر کرده. معلمها میگویند وقتی همه متن مشابهی میفرستند، تشخیص تقلب هم بیمعنا میشود.
اما واقعیت تلختر این است که دانشجو دیگر نیازی هم به رونویسی پنهان ندارد؛ چون هوش مصنوعی همانقدر سریع و دقیق است که انگار یک دستیار حرفهای کنارش نشسته.
سؤال بزرگتر: چرا درس میخوانیم؟
یک طراح آموزشی جملهای تکرارنشدنی میگوید: «اگر هوش مصنوعی درس بسازد، تصحیح کند و پاسخ دانشجو را هم تولید کند، پس ما اینجا چه میکنیم؟»
این یعنی کل فلسفه آموزش بالا به پایین دارد فرو میریزد؛ چون هدف دیگر یادگیری انسان نیست، بلکه تولید محتوا توسط ماشین است.
تجربههای مختلف معلمها
- برخی معلمها میگویند با چتجیتیپی کارشان راحت شده و طرح درس مینویسد.
- اکثریت اما احساس پوچی میکنند؛ چون نمیدانند کدام بخش کار واقعاً به دانشجو تعلق دارد.
- تعدادی هم امتحان کاغذی برگزار میکنند تا مطمئن شوند فکر خودشان نوشته شده.
چه باید کرد؟ نظر کارشناس
دکتر آدام دیوب از دانشگاه مکگیل میگوید: «باید از نو بنویسیم که ارزش یادگیری چیست.» او سه پیشنهاد ساده دارد:
- پروژههایی طراحی کنید که بدون کار تیمی و گفتوگو پیش نرود.
- از دانشجو بخواهید فرآیند فکر کردنش را بهصورت ویدیو یا صوت توضیح دهد.
- نمره را به خلاقیت حل مسئله بدهید نه پاسخ نهایی.
پیشنهادهای فوری برای معلمها
| مشکل | راهحل سریع |
|---|---|
| تکلیفهای کپیپیست | از دانشجو بخواهید چکیده را شفاهن توضیح دهد. |
| پروژههای مشابه | موضوع را هر هفته تغییر دهید و دیتای محلی بدهید. |
| کمبود زمان | از هوش مصنوعی فقط برای ایدهپردازی استفاده کنید نه تصحیح نهایی. |
سخن پایانی
هوش مصنوعی مثل چاقوی تیز است؛ میتواند معلم را بینیاز کند یا به دست معلم برقصد. انتخاب با ماست که آینده آموزش را چگونه بازنویسی کنیم.