خلاصه مقاله
اوپنایای با قرارداد ۳۸ میلیارد دلاری جدیدش با AWS، پرده از یک واقعیت برداشت: توان پردازش AI دیگر کالای در دسترس نیست، بلکه منبعی کمیاب است که باید سالها جلوتر رزرو شود. این گزارش نشان میدهد چرا شرکتها باید استراتژی چندابری و بودجه بلندمدت برای AI داشته باشند.
مقدمه
اوپنایای، سازنده چتجیتی، تازهترین قراردادش را با AWS امضا کرد. این حرکت، پیامی روشن به مدیران ارشد میفرستد: اگر میخواهید AI اجرا کنید، باید مثل ساخت کارخانه هزینه و برنامهریزی کنید.
جزئیات قرارداد ۳۸ میلیارد دلاری
مبلغ و مقایسه
- AWS: ۳۸ میلیارد دلار
 - اوراکل: ۳۰۰ میلیارد دلار
 - مایکروسافت: ۲۵۰ میلیارد دلار
 
سختافزار دریافتی
- صدها هزار GPU انویدیا شامل GB200 و GB300
 - دهها میلیون CPU
 - EC2 UltraServers برای شبکهای با تاخیر بسیار پایین
 
چرا اوپنایای اینهمه خرج میکند؟
مدلهای امروز برای آموزش و استنتاج به خوشههایی با بیش از ۵۰۰٬۰۰۰ تراشه نیاز دارند. سم آلتمن میگوید: «توسعه AI مرزی به توان محاسباتی عظیم و قابلاعتماد نیاز دارد.»
زمانبندی واقعگرایانه
تمام ظرفیت قرارداد تا پایان ۲۰۲۶ آماده نمیشود و احتمال تمدید تا ۲۰۲۷ وجود دارد. این یعنی زنجیره تأمین سختافزار AI روی چرخهای چندساله حرکت میکند.
سه درس کلیدی برای مدیران
۱. ساخت یا خرید زیرساخت تمام شد
اوپنایای روی سختافزار اجارهای صدها میلیارد خرج میکند؛ بنابراین بقیه شرکتها باید به پلتفرمهای مدیریتشده مثل Amazon Bedrock یا Google Vertex AI پناه ببرند.
۲. تکابری بودن ریسک بالاست
استراتژی چندابری اوپنایای نشان میدهد تکیه بر یک فروشنده برای پردازش هستهای کسبوکار قمار است.
۳. بودجه AI سرمایهای میشود
دیگر نمیتوان هزینه AI را فقط هزینه عملیاتی متغیر دانست؛ اکنون باید مثل ساخت کارخانه یا دیتاسنتر برنامهریزی مالی بلندمدت کرد.
جمعبندی
قرارداد AWS اوپنایای زنگ هشداری است: توان AI کالای مصرفی نیست، بلکه دارایی راهبردی است که سالها جلوتر باید رزرو شود. مدیرانی که زود تصمیم بگیرند، در رقابت جلو میمانند.
