خلاصه
ترانه «Heart on My Sleeve» که با هوش مصنوعی صدای دریک را تقلید می‌کرد، زنگ خطر را برای قانون‌گذاران به صدا درآورد. حالا دعوای اصلی سر این است که چه کسی اجازه دارد چهره و صدای دیگران را در فضای مجازی بسازد و پخش کند.
مقدمه
دیگر کپی‌رایت تنها نگرانی هنرمندان نیست؛ حالا هوش مصنوعی می‌تواند صدا و چهره شما را بدون اجازه‌تان بسازد و روی صفحه تلفن میلیون‌ها نفر پخش کند. مردم، قانون و شبکه‌های اجتماعی هنوز نمی‌دانند با این پدیده چه کنند.
از یک آهنگ تقلیدی تا جنگ بزرگ
نخستین بحران: آهنگ دریک جعلی
در سال ۲۰۲۳ ترانه‌ای منتشر شد که بسیاری آن را صدای دریک خواندند، اما واقعیت این بود که هوش مصنوعی ساخته بود. استریمینگ‌ها آهنگ را حذف کردند، چون می‌ترسیدند به دام کپی‌رایت بیافتند.
قانون «شبیه‌سازی» چه می‌گوید؟
برخلاف کپی‌رایت که قانون مشخص دارد، درباره شبیه‌سازی چهره و صدا هر ایالت قانون خاص خودش را دارد. هیچ قانون فدرال واحدی وجود ندارد و همین خلأ باعث شده شرکت‌های فناوری پا پیش بگذارند.
قانون‌های تازه در راه‌اند
تنسی و کالیفرنیا پیش‌قدم شدند
در سال ۲۰۲۴ فرمانداران این دو ایالت قوانین سخت‌گیرانه‌تری تصویب کردند که استفاده از «نسخه دیجیتالی» هنرمندان را بدون اجازه‌شان ممنوع می‌کند. هدف حفاظت از صنعت موسیقی و سینمای محلی است.
NO FAKES چیست؟
پروژه‌ای در کنگره آمریکا با نام «NO FAKES Act» می‌خواهد سراسر کشور را ملزم کند که پیش از ساخت نسخه دیجیتالی افراد، اجازه بگیرند. پلتفرم‌هایی مانند یوتیوب نیز از این طرح حمایت کرده‌اند.
سورا و بحران محتوای جعلی
سرویس ویدیوساز openai چه کرد؟
سورا با شعار «هر چهره‌ای را بساز» راه‌اندازی شد، اما در همان روزهای اول ویدیوهایی از مارتین لوتر کینگ با حرف‌های نژادپرستانه یا برایان کرنستون در کنار مایکل جکسون ساخت و جنجال به پا کرد.
زنان هدف اصلی سوءاستفاده
کاربران زن می‌گویند حتی وقتی خودشان اجازه ساخت ویدیو داده‌اند، باز هم محتوای مبتذل و فتیش از چهره‌شان تولید شده است. این موضوع سؤال‌های جدیدی درباره رضایت آگاهانه مطرح می‌کند.
شبکه‌های اجتماعی چه می‌توانند بکنند؟
سیاست‌های خودساخته شرکت‌ها
از آنجا که قانون واحد وجود ندارد، هر پلتفرم برای خودش قاعده تعیین می‌کند. یوتیوب اعلام کرده به زودی ابزاری می‌دهد تا هنرمندان بتوانند سرچ کنند و ویدیوهای بدون اجازه را حذف کنند.
بند ۲۳۰ همچنان سپر است؟
بند ۲۳۰ قانون ارتباطات آمریکا می‌گوید شبکه‌های اجتماعی مسئول محتوای کاربران نیستند. حالا که خودشان ابزار تولید محتوا می‌دهند، مشخص نیست این حفاظت باقی می‌ماند یا نه.
چه انتظاری از مردم و قانون می‌رود؟
با وجود ابزارهای ساده تولید دیپ‌فیک، مرز واقعیت و ویراشدگی در حال محو شدن است. بسیاری هنوز یاد نگرفته‌اند نشانه‌های یک ویدیو جعلی را تشخیص دهند یا اصلاً برایشان مهم نیست فیک بودن محتوا.
نکات کاربردی برای کاربران
- قبل از به‌اشتراک‌گذاری ویدیوهای مشکوک، چند ثانیه暂停 کنید و منبع را بررسی کنید.
- اگر چهره یا صدای خودتان بدون اجازه در فضای مجازی دیدید، بلافاصله از پلتفرم درخواست حذف کنید.
- مراقب اپلیکیشن‌های «نودیفای» یا «لب‌خوانی» باشید که به‌راحتی تصاویر خصوصی را دست‌کاری می‌کنند.
جمع‌بندی
تا زمانی که قانون واحدی تصویب نشود، جنگ چهره و صدا در فضای دیجیتال ادامه دارد. فناوری پیش می‌رود، اما آگاهی عمومی و قوانین سخت‌گیرانه تنها راه مهار سوءاستفاده از هویت افراد هستند.