هوش مصنوعی و میانجی‌گری در اختلافات: آیا Sway راهکار نهایی است؟

خلاصه مقاله

دانشگاه کلمبیا در پی حل تنش‌های فزاینده میان دانشجویان، در حال آزمایش برنامه هوش مصنوعی Sway است. این ابزار که توسط محققان فلسفه و روانشناسی توسعه یافته، با هدف تسهیل گفتگوهای سازنده بین دانشجویان با دیدگاه‌های متضاد در مورد موضوعات حساس مانند سقط جنین، نژادپرستی، مهاجرت و مناقشه اسرائیل و فلسطین طراحی شده است. Sway با استفاده از یک “راهنمای هوش مصنوعی”، سوالات چالش‌برانگیز می‌پرسد و عبارات نامناسب را اصلاح می‌کند. این مقاله به بررسی مزایا و چالش‌های استفاده از چنین ابزاری در محیط‌های دانشگاهی می‌پردازد.

مقدمه

در دنیای امروز، اختلافات و قطب‌بندی‌ها بیش از پیش نمایان شده‌اند. دانشگاه‌ها، به عنوان مراکز تبادل اندیشه، اغلب کانون این مناقشات هستند. در این میان، استفاده از فناوری هوش مصنوعی برای مدیریت و کاهش این تنش‌ها، رویکردی جدید و قابل تأمل است که دانشگاه کلمبیا در حال کاوش آن است.

Sway: هوش مصنوعی برای گفتگوی سازنده

مکانیزم عمل Sway

Sway دانشجویان با دیدگاه‌های مخالف را در یک فضای چت یک به یک با هم مرتبط می‌کند. “راهنمای هوش مصنوعی” در هر چت حضور دارد و وظایف زیر را بر عهده دارد:

  • پرسیدن سوالات چالش‌برانگیز برای بهبود استدلال دانشجو
  • پیشنهاد اصلاح عباراتی که نامحترمانه تشخیص داده می‌شوند

یکی از نمونه‌های بحثی که در ویدیوی معرفی Sway مطرح شده، این است که آیا ایالات متحده باید “حقوق فلسطینی‌ها را در اولویت قرار دهد و ارسال سلاح به اسرائیل را متوقف کند.”

گستردگی و پذیرش اولیه

به گفته نیکلاس دی‌بلا، یکی از توسعه‌دهندگان Sway، تاکنون حدود ۳۰۰۰ دانشجو از بیش از ۳۰ کالج و دانشگاه از این ابزار استفاده کرده‌اند. دانشکده تربیت معلم کلمبیا نیز در حال آزمایش Sway است تا به طور بالقوه آن را در برنامه درسی حل و فصل مناقشات و طرح‌های “پل‌سازی” خود ادغام کند.

چالش‌ها و نگرانی‌ها

“جایی برای سیاست نیست؟”

برخی منابع در دانشگاه کلمبیا معتقدند که استفاده از این ابزارها ممکن است بحث‌ها را از “ریشه‌های سیاسی و تاریخی” خود تهی کند. به گفته یک منبع ناشناس در کلمبیا، “این یک الگوی تکراری در کلمبیاست که مکالمات ما از سیاست، تاریخ و بستر خود حذف می‌شوند.”

“گلوله‌های جادویی” و انتظار از هوش مصنوعی

جوزف هاولی، استاد دپارتمان کلاسیک کلمبیا، معتقد است که رهبران دانشگاهی به دنبال “گلوله‌های جادویی” در قالب هوش مصنوعی هستند تا مشکلات عمیق‌تر را بدون اصطکاک حل کنند. او می‌گوید: “ما در یک لحظه سیاسی هستیم که همه به دنبال گلوله‌های جادویی هستند.”

مسئله اطلاعات نادرست

یکی از نگرانی‌های اصلی این است که در مواردی که یک طرف بحث بر پایه اطلاعات نادرست است، آیا “متعادل کردن” و “نزدیک کردن دیدگاه‌ها” واقعاً سازنده است؟ Sway میزان “درک” دانشجویان را پس از بحث با یک آزمون پنج سوالی سنجش می‌کند که شامل سوالاتی درباره ارزشمند بودن بحث، بهتر شدن دیدگاه نسبت به طرف مقابل و تغییر دیدگاه می‌شود. دی‌بلا اذعان دارد که “نزدیک به 50 درصد واقعاً می‌گویند که نظر خود را در مورد چیزی در بحث تغییر داده‌اند.” اما او هشدار می‌دهد که این به تنهایی معیار موفقیت نیست، زیرا “ممکن است که آنها نظر خود را در جهت نادرستی تغییر داده باشند.”

نتیجه‌گیری

در حالی که Sway نشان‌دهنده تلاشی نوآورانه برای ارتقای گفتگوی سازنده در محیط‌های پرمناقشه است، اما چالش‌هایی نیز به همراه دارد. اینکه آیا هوش مصنوعی می‌تواند به طور مؤثر و بدون نادیده گرفتن پیچیدگی‌های سیاسی و تاریخی، به “هموار کردن” بحث‌ها کمک کند یا خیر، سوالی است که هنوز پاسخ قطعی برای آن وجود ندارد. در نهایت، موفقیت چنین ابزارهایی به نحوه استفاده و تبیین انتظارات از آنها بستگی دارد.

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *