ادوارد ساعچی، یکی از بنیانگذاران Oculus Story Studio، پس از تجربه ناموفق در واقعیت مجازی، اکنون به هوش مصنوعی مولد روی آورده است. او معتقد است پلتفرم جدیدش به نام “شورانر” (Showrunner) می‌تواند آینده سرگرمی را متحول کند و به کاربران امکان دهد محتوای دلخواهشان را بسازند. این مقاله به بررسی این پلتفرم، چالش‌های گذشته و چشم‌انداز آینده آن می‌پردازد تا درک بهتری از این نوآوری کسب کنیم.
خلاصه مقاله
ادوارد ساعچی، از بنیانگذاران Oculus Story Studio، پس از شکست واقعیت مجازی به هوش مصنوعی مولد رو آورده است. او پلتفرم “شورانر” را معرفی کرده که به کاربران امکان ساخت انیمیشن‌های کوتاه سفارشی را می‌دهد.
با وجود تجربیات گذشته، ساعچی معتقد است شورانر با ایجاد محتوای تعاملی و شخصی‌سازی شده، سرگرمی را متحول خواهد کرد. این پلتفرم با هدف تبدیل شدن به “نتفلیکس هوش مصنوعی”، قصد همکاری با برندهای بزرگ مانند دیزنی را دارد.
اما چالش‌هایی مانند تأثیر بر مشاغل هنری و مالکیت فکری نیز مطرح است که نیازمند بررسی دقیق‌تر هستند.
۱. از واقعیت مجازی تا هوش مصنوعی مولد
۱.۱. شکست واقعیت مجازی
ادوارد ساعچی، از بنیانگذاران Oculus Story Studio، می‌داند که فروش فناوری‌های انقلابی چقدر دشوار است. استودیوی او با وجود دریافت جایزه امی برای فیلم‌های واقعیت مجازی، به دلیل عدم استقبال عمومی، در سال ۲۰۱۷ تعطیل شد.
این تجربه به ساعچی نشان داد که واقعیت مجازی به تنهایی نتوانست انتظارات را برآورده کند و نیاز به رویکردی جدید است.
۱.۲. تولد شورانر
اکنون ساعچی با “شورانر” (Showrunner)، پلتفرم جدید خود که بر هوش مصنوعی مولد تمرکز دارد، بازگشته است. این پروژه اخیراً سرمایه‌گذاری قابل توجهی از آمازون جذب کرده است.
برخلاف بسیاری از شرکت‌ها که هوش مصنوعی را پنهانی به کار می‌برند، ساعچی می‌خواهد کاربران شورانر خودشان محتوای مورد علاقه خود را تولید کنند.
۲. شورانر چگونه کار می‌کند؟
۲.۱. تولید انیمیشن سفارشی
شورانر در حال حاضر از طریق یک سرور دیسکورد قابل دسترسی است. کاربران می‌توانند با انتخاب شخصیت و سبک هنری، ویدئوهای انیمیشنی کوتاه بسازند.
آنها با نوشتن دستورات متنی (prompts) مشخص می‌کنند که شخصیت‌ها چه بگویند و چگونه با محیط تعامل داشته باشند.
مثلاً می‌توانید صحنه‌ای از مکالمه شخصیت‌های شناخته‌شده درباره ایده‌های عجیب را درخواست کنید.
۲.۲. ویژگی‌های بصری و صوتی
ویدئوهای شورانر با سبک‌های از پیش تعیین شده، شبیه به کارتون “Exit Valley” تولید می‌شوند. صداهای شخصیت‌ها با هوش مصنوعی شبیه‌سازی می‌شوند.
اگرچه انیمیشن‌ها هنوز کمی خشک به نظر می‌رسند، اما به وضوح نشان‌دهنده تولید خودکار آنها توسط ماشین هستند.
قابلیت‌های کلیدی شورانر
- انتخاب شخصیت‌ها و سبک‌های هنری از لیست موجود
- نوشتن دستورات متنی (prompt) برای تعریف داستان
- تولید ویدئوهای انیمیشنی کوتاه و سفارشی
- شبیه‌سازی صداهای شخصیت‌ها بر پایه افراد واقعی
۳. درس‌هایی از گذشته و چشم‌انداز آینده
۳.۱. اعتراف به شکست و درس‌آموزی
ساعچی اعتراف می‌کند که در دوران آکیولس، بسیار متکبر بوده و از شکست آن شرکت درس گرفته است. این تجربه او را متقاعد کرد که مصرف‌کنندگان به دنبال نوع جدیدی از سرگرمی هستند.
او دریافت که پاسخ این نیاز در هوش مصنوعی مولد نهفته است، نه واقعیت مجازی تنها.
۳.۲. جرقه هوش مصنوعی
علاقه ساعچی به هوش مصنوعی زمانی شروع شد که در پروژه واقعیت مجازی “گرگ‌ها در دیوارها” (Wolves in the Walls) با مشکلی فنی روبرو شد. آنها می‌خواستند شخصیتی بسازند که بتواند گفتگوهای هوشمندانه و پویا داشته باشد.
این چالش او را به سمت همکاری با OpenAI کشاند تا شخصیت‌هایی را توسعه دهد که بتوانند تعاملات پیچیده‌تری داشته باشند.
۳.۳. ساخت موجودات دیجیتالی زنده
ساعچی دریافت که برای زنده به نظر رسیدن یک شخصیت، باید شبیه‌سازی از دنیای اطراف آن وجود داشته باشد. این ایده منجر به توسعه مدل SHOW-1 و تلاش برای تولید قسمت‌های غیررسمی “ساوت پارک” شد.
اگرچه این آزمایش‌ها در زمینه کمدی موفق نبودند، اما پتانسیل شورانر را برای تولید صحنه‌های سفارشی نشان دادند.
۴. شورانر و آینده سرگرمی: فرصت‌ها و چالش‌ها
۴.۱. “نتفلیکس هوش مصنوعی”
ساعچی شورانر را “نتفلیکس هوش مصنوعی” می‌داند و باور دارد که این پلتفرم می‌تواند آثاری در حد “سیمپسون‌ها” یا “داستان اسباب‌بازی” تولید کند. او شورانر را یک رسانه جدید و تعاملی می‌بیند، نه فقط ابزاری برای کاهش هزینه.
به نظر او، “داستان اسباب‌بازی” هوش مصنوعی، چیزی قابل بازی و تعاملی خواهد بود که کاربران در آن نقش فعال دارند.
۴.۲. اشتراک و همکاری با برندها
در حال حاضر شورانر رایگان است، اما فِیبل در آینده قصد دارد حق اشتراک ماهیانه ۱۰ تا ۲۰ دلار دریافت کند. استودیوهایی مانند دیزنی نیز برای مجوزدهی به دارایی‌های فکری خود (IP) به این پلتفرم ابراز علاقه کرده‌اند.
این همکاری‌ها به کاربران امکان می‌دهد با شخصیت‌های محبوب خود از فیلم‌هایی مانند “ماندالوریان”، صحنه‌های جدید خلق کنند.
۴.۳. تأثیر بر مشاغل و مالکیت
ساعچی می‌پذیرد که هوش مصنوعی می‌تواند مشاغل را کاهش دهد، اما تأکید می‌کند که شورانر برای تکمیل سرگرمی سنتی است، نه جایگزینی آن. او با استفاده از هوش مصنوعی صرفاً برای کاهش هزینه مخالف است.
با وجود نگرانی از تبدیل شدن کاربران به کارمندان بدون حقوق استودیوها، ساعچی به دنبال همکاری با خالقان مستقل نیز هست تا آنها از تولید محتوای کاربران سهم ببرند.
۵. نگاهی انتقادی و نتیجه‌گیری
۵.۱. شباهت به پلتفرم‌های کاربر-محور
مدل کسب‌وکار شورانر به پلتفرم‌هایی مانند روبلوکس (Roblox) یا فورتنایت (Fortnite) شباهت دارد، که کاربران در آن محتوا می‌سازند. اما تفاوت اصلی در این است که شورانر در نهایت پولی خواهد بود.
این مدل سوالاتی را درباره ارزش کار کاربران و توزیع درآمدها مطرح می‌کند.
۵.۲. چشم‌انداز آینده
در حال حاضر، قابلیت‌های شورانر ممکن است هنوز در سطح کارهای هنرمندان انسانی نباشد. با این حال، ایده اصلی آن برای ایجاد سرگرمی تعاملی و شخصی‌سازی‌شده بسیار جذاب است.
شورانر پتانسیل تغییر نحوه مصرف و تولید محتوا را دارد، اما باید دید چگونه از چالش‌های اخلاقی و فنی پیش رو عبور خواهد کرد.